Studeren

Na het afronden van de HAVO (1972) was ik nog niet echt gemotiveerd om ter studeren. Dus koos ik voor een algemene opleiding, vooral gestimuleerd door mijn ouders: De Pedagogische Academie (PA, voormalige kweekschool voor onderwijzend personeel). Om de nonnen in Veghel te vermijden (waar enkele van mijn zussen waren ondergebracht) koos ik voor de PA in Nijmegen (aan de Groenewoudse weg), tegenwoordig bekend als HAN Masters. Ik had hier een leuke tijd en rondde de opleiding in drie jaar af. Ik was nu een volledig bevoegd onderwijzer, met hoofdakte…

De echte studiemotivatie kwam pas toen ik deze school had verlaten en als onderwijzer aan de slag was gegaan.
Aan de ‘Katholieke Leergangen’ in Tilburg (tegenwoordig KUB) studeerde ik drie jaar (naast mijn werk) en haalde in die tijd mijn MO-A in Aardrijkskunde.
Aan MO-B begon ik niet meer. De nieuwe studieopzet (één jaar per vak) trok mij niet aan en daarbij had ik niet het gevoel ooit als Aardrijkskundeleraar gelukkig te zullen worden. En nog belangrijker, ik had een interessant nieuw studiegebied gevonden: Informatica.

Dankzij de ervaringen, opgedaan tijdens de studie Aardrijkskunde, durfde ik het aan voor een volledig schriftelijke opleiding te gaan.
In die tijd was de enige beschikbare opleiding op dit gebied de AMBI opleiding. Dit staat voor “Automatisering en Mechanisering van de Bestuurlijke Informatievoorziening” en was in feite het HBO programma voor programmeurs.
Om de vereiste diploma’s te halen was deze opleiding ingedeeld in allerlei modules, die je via staatsexamens (bij het EXIN in Utrecht) kon afronden.
Dankzij mijn opgedane studie-discipline haalde ik de hele basisset in no time en met hoge cijfers. Toen werd het tijd naar een andere werkkring om te zien, waar ik de opgedane kennis verder zou kunnen uitbreiden.